eshghe adamkosh
88/11/9 :: 6:59 عصر
وایوصدایت را
موزون وناموزون
تاسرزمین تفته گوگردوآتش برد،
سرهای دیوان بردرختی تلخ می رویید
تاسرنگون شدهرچه قامت بود.
آنجاکه نوزادان
گرم وسراسیمه
تابوت های شیشه ای شان رارهاکردند؛
تودرشکاف تیره روحت
ابلیس هاراجستجوکردی
گردونه های آتشین درچشم،
درقعروحشت باصدایت گفت وگوکردی
شاعر:سودابه امینی
خانه
:: کل بازدیدها :: :: بازدید امروز :: :: بازدید دیروز ::
:: پیوندهای روزانه:: :: درباره خودم :: :: اوقات شرعی ::
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
10411
11
0
ازحضورشمادروبلاگم کمال سپاسگذاری رادارم
:: لینک به وبلاگ ::
|
|
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: فهرست موضوعی یادداشت ها ::